- Araf Suresi: Ayet 180
Doğduğum gün verdiğin o tertemiz kalbi,
aynı temizlikte emanet etmeyi nasip eyle...
Kirlerden pak eyle bu kalbimi,
parçalamaya meyleden faniliklerden uzak eyle...
Senin verdiğin gönül de,
Sen’in ile geleyim Ya İlâhi...
Yalan tutsaklıklara esir etme bedenimi,
Üzerimde yalan ve yanlış hiç bir sevdanın izini bırakma,
Gönlüme her gireni, bana Seni getirdiği için seveyim,
Sana gelebilmek için sevileyim!
Gözeten sensin her halimi...
Sen koru benliğimi...
Sana emanet ettim yüreğimi...
Her halimi...
Dünya kuyusunda Yusuf (A.S.)’ın teslimiyetini ihsan eyle bu bedene,
Yakup (A.S.)’ın, Yusuf (A.S.)’a hasreti gözyaşı oldu ömrüne,
gözlerinden etti hasreti...
Sabrı ve duâsı ile kavuşturdun hem Yusuf’una hem gören gözlerine...
Senin için akan gözyaşına talibim Ya İlahi...
Öyle yanayım ki...
Yüreğimi aşkına kurban eyle!
Gözünün yaşı ile sabredenler gibi kavuşmak nasip eyle!
Sana kavuşmanın adı ise ölüm...
Ölümü sevdir bana,
Soğuk değmesin şu dilime, en sıcak kelime olsun...
Vuslatın adı...
Öyle yanayım ki... Ya İlahi...
Ölümü özleyen bir beden de ben olayım!
Ölümlerin en güzeline talibim,
Faniliğe rağbet ettirme.
Ömrüme ömür bereketi ver ki...
Ellerim boş gelmeyeyim o en güzel kavuşma anına...
Ömrümü tükettiğim yerlerin adını,
Malımı harcadığım yerlerin adını güzel eyle...
Bedenimi yıprattığım yolları hayır eyle,
Hesabımı kolay, amelimi bol ve güzel eyle...
Öyle yanayım ki...
Ya İlahi...
Senin için yaşayıp...
Senin için öleyim...
Öyle bir iman verki Ya İlahi...
Yalnızca senin için yanayım...
Amin!